İstasyon

Hira, yaşadığı derin acı ve yaşamın acımasızlığı karşısında aklını yitirip bir akıl hastanesine düşüyor. Kızının doğum gününde onu kaybetmesi, Hira'yı adeta bir başka boyuta sürüklüyor. Ancak onun içindeki anne sevgisi ve adalet arayışı hiçbir zaman canlılığını yitirmiyor. Bir anne olarak yaşadığı kaybın acısını dindirebilecek tek şey, kızının ölüm... Devamını Oku Hira, yaşadığı derin acı ve yaşamın acımasızlığı karşısında aklını yitirip bir akıl hastanesine düşüyor. Kızının doğum gününde onu kaybetmesi, Hira'yı adeta bir başka boyuta sürüklüyor. Ancak onun içindeki anne sevgisi ve adalet arayışı hiçbir zaman canlılığını yitirmiyor. Bir anne olarak yaşadığı kaybın acısını dindirebilecek tek şey, kızının ölümünden sorumlu olan katilleri cezalandırmaktı. Bu yüzden Hira, intikam almak için ayrıntılı bir plan yapmaya başlıyor. Katilleri, kızının ölümünden sorumlu olduğu bir eve davet eder. Bu, herkes için bir sürprizdir, çünkü Hira'nın psikolojik durumu göz önüne alındığında böyle bir eylemi yapabileceğini kimse tahmin edemez. Ancak intikam hırsı ve kızına olan sevgisi ona bu cesareti veriyor. Hira, planını uygulamak için her türlü riski almaya hazırdır. Hira'nın öyküsü, izleyiciye karmaşık duygular sunuyor: bir anne olarak acı, umutsuzluk, öfke ve intikam arzusu. Bu duygusal yoğunluk, filmi sadece bir intikam hikayesi olmaktan çıkarıp, onu psikolojik bir gerilim ve dram yumağına dönüştürüyor. İzleyici, film boyunca Hira'nın sadece adalet değil, aynı zamanda kendi ruh huzurunu da aradığını görüyor. Bu, onun çaresizliğini ve öfkesini daha da hissettiriyor. Hira'nın kızının katillerine karşı verdiği savaş, izleyiciyi derinden etkiliyor ve insanın içindeki adalet arayışının, haksızlığa karşı nasıl bir direnç gösterebileceğini gösteriyor.