Güvercin

Yusuf, sadece ebeveynlerinin evinin çatısında, Adana'nın gecekondu mahallelerinin üzerinde, sevgili güvercinleriyle birlikte huzuru ve kendisini bulabilmektedir. Dışarıdaki distopya dünyasında ayak basacağı bir yer bulması ise çok daha zordur. Film, Yusuf'un hem iç hem de dış dünyasındaki bu mücadelesini anlatıyor. Kendi hayatının tüm karmaşasınd... Devamını Oku Yusuf, sadece ebeveynlerinin evinin çatısında, Adana'nın gecekondu mahallelerinin üzerinde, sevgili güvercinleriyle birlikte huzuru ve kendisini bulabilmektedir. Dışarıdaki distopya dünyasında ayak basacağı bir yer bulması ise çok daha zordur. Film, Yusuf'un hem iç hem de dış dünyasındaki bu mücadelesini anlatıyor. Kendi hayatının tüm karmaşasında bile Yusuf, gökyüzünde özgürce süzülen güvercinlerle huzuru buluyor. O, Adana'nın azınlıkların ve yoksulluğun egemen olduğu arka sokaklarında kendi içinde uyanışın arayışındadır, bu yüzden de bu karmaşanın içinde kendisini bulmak için güvercinlerine yönelir. Güvercinlerin asil ve özgürler gibi gökyüzünde süzülüşleri, Yusuf'un hayata tutunma çabası gibi. Bu güvercinler, bir yandan Yusuf'un yaşadığı hayattaki kaçış noktasını sembolize ederken, diğer yandan da onun hayatta kendi yerini bulma çabasının metaforu haline gelir. Dış dünyada ise Yusuf, acımasız ve affetmeyen bir gerçeklikle karşı karşıya. Zor ve adaletsiz bir dünya, onu hem fiziken hem de ruhen yıpratıyor. Kendine ait bir yer bulma mücadelesi her geçen gün daha da zorlaşıyor. Böylesine sert bir dünyada kendini bulma ve var olma çabası içinde olan Yusuf'un hikâyesi, izleyicide derin izler bırakıyor. Adana'nın çarpıcı gerçekliği ve güvercinlerin özgür dünyası arasında geçen bu hikaye, izleyicinin empati kurmasını sağlayacak bir insanlık dramı sunuyor.